19 & op reis

Good afternoon!

Wo ho te sen? Oftewel: hoe gaat het? Me ho ye! Het gaat goed!
Veel meer Twi kan ik nog niet, ben ik bang..
Het is me gelukt: ik heb een USB-poort in Kumasi gevonden! Alleen is ie ontiegelijk slow, en viel de computer halverwege uit, dus dit is poging twee. Maar: ik heb nu bij alle reisverslagen een heleboel foto's geplaatst, dus bekijk ze! Kan iedereen mijn mooie gatenweg bewonderen :)

De tijd gaat snel hier. Alweer ruim 3 weken weg, en aan mijn vierde weekend begonnen. What happened? Ten eerste was ik afgelopen zaterdag jarig, heel raar. 's Ochtends zei eerst niemand iets, tot Goody thuiskwam, die aankondigde een cake voor me te bakken! We hebben daar met z'n allen ongeveer 4 uur over gedaan ofzo, iedereen roerde even in het beslag. Er ging zelfs Fanta in! Vervolgens werd er een soort oventje geimproviseerd: een soort ministoofje, met houtskool verwarmd, en daar bovenop een ijzeren bak, waar de cakejes ingingen. Dus dat was erg leuk! Over de smaak valt te twisten (na een paar dagen vond ik het meer als een worstenbroodje smaken), maar er is zoveel dat ik het nog elke dag eet ;)
Verder logeerde er een pastor bij ons, Alex Harrison. Hierdoor waren er de hele dag mensen in huis waar ik mee kon leuteren. Een voor een gingen ze de huiskamer in, waar ze praatten met de pastor, waarna er na een tijdje geschreeuw kwam "IN THE NAME OF JESUS" and "GET OUT GET OUT"! En dat elke keer weer, de hele dag door. De arme man had een druk leven, want toen ik even mijn oordopjes was vergeten in te doen, werd ik om half 6 al gewekt in the name of Jesus.
Aan alle mensen in huis heb ik nu mijn eigen persoonlijke stalker over gehouden: sinds hij mijn nummer heeft bemachtigd, bliiiijft ie maar smsen en bellen, ook als ik niet opneem. Dus ik weet nog niet zo goed wat ik daar mee aan moet! Normaal geef ik mensen alleen mijn facebook, maar ik dacht dat deze wel te vertrouwen was. Niet dus :p

's Avonds ging ik met twee andere volunteers uit eten: Amelia uit Engeland en Ida uit Denemarken. Na het eten en een enorme regenbui (eindelijk!) verplaatsten we ons naar het Golden Tulip Hotel, het rijkste hotel in town. Eerst gingen we naar het casino daar, omdat Amelia voor 10 cedi (5 dollar) wilde gokken. Stinkend rijk geworden; alleen maar mannen, en meisjes in mini-jurkjes die er werkten. Daarna gingen we naar de "club". Wederom alleen maar heren, die zich niet op de dansvloer vertoonden, tot wij er kwamen, toen was het opeens vol! Heel grappig hoe ze hier dansen: veel bewegelijker dan in Europe, en ze kijken constant naar zichzelf in de spiegel, alsof het de eerste keer is, haha. Genoeg, of misschien wel wat te veel, aandacht, kunnen we wel stellen... En toen was het alweer 19 februari!
Amelia is, helaas helaas, gister tot mijn grote verdriet vertrokken. Maar als het goed is, is er volgende week op mijn school een nieuwe volunteer!

Momenteel ben ik in Tamale, in het noorden.Van vandaag tot donderdag maak ik met 5 andere volunteers (Alessia en Marica uit Italie, Irina en Anja uit Zwitserland en Vivienne uit Duitsland) een trip richting Mole, het grootste natuurpark hier. Vandaag waren we om 5 uur op het busstation, om om 7 uur de bus richting Tamale te nemen (zo'n 6 uur). En het is hier warm! Onderweg was ik wel wat geschokt door de huisjes: met mazzel leem met een golfplaten dakje, maar ook heel veel van die ronde hutjes met een rieten dakje! En scholen met compleet open lokalen en voetballende kindertjes, echt het Afrika van de tv. Helaas kon ik wegens een bewegende bus geen foto's maken. Ons hotelletje, het Catholic Guesthouse, is shoestring-budget maar bevalt tot nu toe wel goed. Zo net hebben we door het centrum gelopen, al is centrum hier altijd een relatieve term. Even over de markt, wat ik heel leuk vond, tussen alle stalletjes door. Propvol, een hoop vlees, wat de rest niet wilde zien. En hier zijn veel meer moslims dan in Kumasi, dus veel mannen in van die lange gewaden, en enorm veel (onwijs mooie) mosques, zie foto! Hoewel er niet echt iets te doen is, voel ik me hier momenteel wel thuis.
Morgen gaan we met de bus naar Mole, zo'n 5 uur over een wat het schijnt legendarisch slechte weg. En daar blijven we dan tot maandagochtend, in een hotel met een zwembad (YES) dat uit schijnt te kijken over een dieren drinkplaats, dus ik moet toch iets zien, zou je zeggen. Je kan op wandel-, jeep- en canoesafari. Vergeleken met Oost- en Zuidelijk Afrika schijnt het nogal onderontwikkeld te zijn, met een paar slechte wegen, dus nog veel stroperij, en weinig te zien. Maar goed, het wordt vast leuk: er zijn olifanten, krokodillen, hippo's, veel vogels, verschillende bucks, en (zeer zeldzaam) leeuwen, wat ik niet verwacht had.

Op school is het leven wel goed. Ik ben niet zeer nuttig, vooral uit het boek lesgeven, maar iedereen is zo aardig, ik ben er elke dag weer verbaasd door. 's Ochtends heb ik steevast geen zin, maar elke dag kom ik weer gelukkig thuis. Alle kindertjes willen dat ik in hun klas kom lesgeven, net als de leraren, haha. Nog elke dag is het "obruni obruni!" en dan doen we een boks ofzo :p Soms heb ik ook een klas alleen, als er getraind wordt voor een voetbaltoernooi ofzo, wat wel wat veel is. Stil krijg ik ze niet, of zittend (het is echt ongelofelijk hoe bewegelijk ze hier zijn, en hoeveel ze aan elkaar duwen en trekken), maar over het algemeen maken ze wel de exercise die ik opgeef. Vooral de jongetjes zijn erg leuk, ze maken me altijd aan het lachen.
Maar er zijn ook minder leuke dingen. Gister hadden twee leraren in de klas waar ik lesgaf een fight. De leraar van die klas wilde twee jongens meenemen om te voetballen, en de andere leraar weigerde dat (het was niet eens zijn klas), omdat ze zich niet goed gedragen hadden ofzo. Dus elke keer als leraar 1 de jongens meenam, duwde leraar 2 ze (hard) terug, heel vervelend. Het ging maar door. Uiteindelijk zei leraar 1: "leave my class, wat nr. 2 natuurlijk weigerde, en toen gingen ze elkaar duwen. Uiteindelijk bleven de jongens, maar was de hele klas natuurlijk opgewonden.
En er wordt veel geslagen met de cane. Soms krijgt de hele klas 2 tikken, en ik weet dan echt niet waar ik moet kijken. Ik had met een leraar, die me een Jehova-getuigen boekje probeerde aan te praten, een discussie over het gebruik van de stok. Ze kunnen zich hier gewoon niet voorstellen dat er andere manieren zijn om kinderen te straffen. Nablijven kan niet, want de leraren gaan zelf ook meteen weg, maar toch blijf ik het niet zo Christelijk vinden. Dus ik weiger 'm altijd, tot verbazing van de leraren en leerlingen.
Ook ben ik volgens mij de enige volunteer die thuis rondhangen echt leuk vindt. Ik voel me echt heel erg thuis: Augustina is lief en bezorgd (deze week moest ik me de hele tijd aan haar tijden aanpassen, omdat ze naar een lawyer moest die haar telkens liet wachten, en dan zegt ze "forgive me"), de jongens zijn grappig en Goody is gezellig, ze noemt me nu sister. Samen met haar geniet ik van de slechte Mexicaanse soap die we elke avond kijken, die zij goed vindt! Oh, en ik heb een gift van Augustina gekregen! Meteen toen ik was aangekomen, had ik een stof gekocht en die naar de naaister gebracht, voor een jurk. Laatst was de stoffenmevrouw er weer, dus Augustina riep me nen vroeg me welke stof ik het mooist vond (voor Goody). Dus ik wees een aan, waarop ze zei dat ik dan 2 yards nam. Ik begon tegen te sputteren, want dat wilde ik helemaal niet, maar ze zei: " I know what I'm doing", haha, dus ik dacht dat ik het beste maar kon gehoorzamen :p En toen bleek het een cadeau van haar te zijn, zo lief!! Dus binnenkort heb ik twee jurken.

Dus, so far so good! Ik ben erg benieuwd naar het wildpark morgen, hoeveel het voorstelt. En hoe vaak mijn stalker me nog gaat bellen. We'll see.

For now: enjoy the pictures, en tot gauw!

x Julie